Kitap Adı: Eleanor & Park
Yazar Adı: Rainbow Rowell
Basım Yılı: 2015
Arka Kapak:

İki Uyumsuz İnsanSıradışı Bir AşkeleanorKızıl saçlar, tuhaf giysiler. Park başını çevirene kadar onun arkasında duran; o uyanana kadar yanında uzanan; diğer herkesi daha soluk, daha sıradan ve yetersiz gösteren… Eleanor.parkBir şarkıyı ona dinletmeden Eleanor’un seveceğini bilen; o sonunu anlatmadan esprilerine gülen; göğsünde, tam boğazının altında, Eleanor’u ona verdiği sözleri tutmaya itecek bir yere sahip olan… Park.İlk aşkın sonsuza dek sürmeyeceğini bilecek kadar zeki ama bunu deneyecek kadar cesur ve umutsuz, on altı yaşındaki iki talihsiz âşığın bir okul yılı boyunca süren hikâyesi.Eleanor, Park’la karşılaştığında siz de ilk aşkınızı ve nasıl da büyülendiğinizi hatırlayacaksınız...


         Eleanor asla sıradan olamayacak bir kız. Kızıl ve kıvırcık saçları, kareli erkek gömlekleri, kollarındaki fularlar ve bileklikler, bir sürü küçük kardeşi, annesi ve üvey babası, toplumdaki duruşu, tavırları Eleanor'u sıradan olmaktan çıkarıyor.
           Eleanor okul servisine bindiğinde, Park'ın yanının boş olması da Eleanor ve Park'ın başına gelebilecek en güzel tesadüf.          Park'tan nasıl bahsedeceğimi bilemiyorum. Her gün okumanız için size çizgi romanlar getiren, seveceğinizi tahmin ettiği müzikler için kaset dolduran, hatta kasetçalarından vazgeçip size veren, Dünya'da eşsiz ve sevilmeye değer olduğunuzu ve her türlü durumda yanınızda olacağını hissettiren, sadece sizin fikirlerinizi önemseyen birini düşünün. İşte o düşündüğünüz kişinin ekstra havalı, Asyalı ve yeşil gözlü olanı Park.

         Eleanor ve Park görebileceğiniz en ilginç çift. Keşke beni de birisi böyle sevse diye düşündüm, keşke benim de bir Park'ım olsa.          Kitabı okurken çikolatalı puding yiyormuşum gibi hissettim. Uzun zamandır bu kadar saf ve içten bir aşk hikayesi okumamıştım. Şehvet duygusu arka plandaydı. Geneli şehvet ve arzu üzerine yazılıyor şu sıralar. Bu yüzden Eleanor&Park daha da özel oldu benim için.          Açıkcası Eleanor'a çok kızdım. Asla birazcık anlayışlı davranayım demedi. Tamam kendini değiştirsin demiyorum ama bir insan bu kadar kendini soyutlamamalı. Azıcık insan içine karışabilmeli.          Her şeye rağmen güzeldi. Ama her güzel şeyin sonu vardır. Peki Eleanor&Park'ın o sonu neydi ya? Kriz mi geçirelim.... Her şeyi okuyucunun hayal gücüne bırakın zaten. Asla ve asla beğendiğim bir son olmadı. Bu kadar basit olmamalıydı bence.
Sonunu algılamam uzun sürdü ve 5 dakika boyunca son cümleye baktım...
         " 'Senden hoşlanmıyorum, Park" dedi Eleanor bir an gerçekten de bunu kastettiğini                            düşündürterek. "Ben," sesi neredeyse duyulmaz oldu, "sanırım ben senin için yaşıyorum."
           Park gözlerini kapayıp başını yastığına koydu." 







Puanım: